'n Storie van die ou man.....

Ek draai uit Duncan op die N4 Oos na Witbank se kant toe slek af vir die kammera en stoot hom dan hard tot by die tolhek waar jy teen R 24 verder mag gaan tot by Dronkwordspruit. Daar ry ek so skrams tussen die hemel en die hel verby by die budiste tempel en neem dan die klein grond paaitjie na Jakkhalsfontein.

Die wat al die belegging in hulle lewens gemaak het om te gaan kyk wat ek hier van praat sal presies weet wat om hier te verwag. Die gras skuur teen die onderkant van my sedan en soos ek deur die groot hek op die werf ry sien jy daar staan twee luukse motors op die werf van ander gaste.

Die eerste wie my kom groet is die dik Donna. Met haar lyf wat swaai tussen die 4 pote dat die bosluise moet klou om aan te bly glimlag haar bek breed, en die kefferkie sukkel om onder haar deur te kyk. Want hier is dit 'n honde lewe.....

So 11 m van waar die net meer as 60 Brahmane met horings so lank soos 'n afrikaner sit daar 'n fors gestalte. Oor die skouer rus die skoffel onder die verkyker deur dat oupa darem ok na sy kudde hier vlak voor hom kan kyk. Vandag is die Simon van de Stel strik nie so duidelik sigbaar onder die rooi en swart teemus nie. Daar bol darm 'n lang string grys hare uit waar die tuit se gat is.

Ek kom nader en bulder hier van 5m af OUPA.! Is dit dan Baas Pieter vra hy en steek die groot hand en vat met baie meer krag as wat mens verwag vir 'n oom van 93. Maak bietjie vir ons 'n koffie dan praat ons daar bo.

Ek loop terug na die huis se kant maar moet oppas  vir die landmyne wat dik Donna en Oubaas getrou op die grasperk plant.

Ons neem stelling in onder die Katedraal grasdak en die moer plons uit die koffie ketel se tuit wat nou uitsteek waar die grys hare netnou was. Raymond was vroer hier by oupa om op een of ander manier buit te maak van die oubaas se boerdery want syne sukkel om genoeg by te bring dat hy sy tande kan laat regmaak. Ou Raymond sal 'n pampoen deur 'n sleutelgat kan eet....Maar gelukkig sal sy onderlip nie sommer nat reen ooit nie....

So sit ek en hoor hoe ek in Crispis doxie moet gaan sit, stil word en die Here vra wat ek moet doen met my lewe, en dit is medies! Verder praat die oom oor Ipad, Impala Plats en sommer die nuus van die dag. Hy lig my in oor meer as net wat op die plaas aan die gang is en waar hy nou 'n nuwe dam sal bou.

Ek sit en sien hierdie forse ou man. Soos moses of Heidie se oupa sit hy daar voor my. Hy leef asof dit nou maar die begin is van nuwe dinge in sy lewe. Vier generasies daar voor die kaggel in die katedraal. Woorde kan dit nie beskryf nie.

Ek verstaan skielik hoekom ek sekere goed op 'n sekere manier doen. Dink aan die familie, die clan, die mense waar jy vandaan kom. Hulle het baie agtergelaat van manier van doen, hande agter die rug deur 'n huis stap, die pappagaailip en die manier hoe jy dink oor goed! Dit is jou mense en jy is gevorm deur gebeure en verhoudings met hulle en die ander naby aan jou.

MAAR, gaan vra jouself af, wees eerlik en sit stil vir 'n oomblik. Moenie alles glo wat hulle wat voor jou was gese het nie. Moenie alles soos hulle doen nie. Moet asseblief nie alles weggooi nie. Soek net na die waarheid. Leer by die wat voor jou daar was en maak dit wat goed was deel van jou lewe en kultuur. En dit wat nie reg was nie of selfs sleg, maak klaar met dit en sorg dat dit nie deel is van wie jy word nie.

Oupa se wyse woorde was altyd "dink aan die rots waaruit jy gekap is" Met dit het hy nie bedoel hom nie.....Daar is 'n blueprint van die ware rots wat ons uit gekap is. Dink wat dit is wat moet deel wees van wie jy is en wat nie.

Dankie oupa vir die lesse van hoe om dit te doen soos jy het......En ok die lesse van goed wat jy verkeerd gedoen het wat ek nou geleentheid het om in my beurt reg te doen. Ek het nou geleentheid om my eie kultuur te skep in my huis.

Mis oupa!!