Eerstes

Daar is 'n eerste keer vir elke ding, en ons weet gewoonlik nie hoe om dit te doen dan nie. Op die ou end is daar net die eind resultaat as bewys van die moeite wat in die ding inggesteek het. Die is maar trial and error. Ek sien hierdie jaar is nou amper op sy rug en ek dink aan die paar dinge wat ek vir die eerste keer probeer het in 2010. Ek sien resultate van probeerslae en hoor stories van ander mense.

Dan dink ek wat is dit wat my inspereer? Wat gee mens die drang om te skryf. Om ietsie te probeer vaspen.  En as ek dit se besef ek dit is die antwoord. Ek wil probeer om dit vas te maak. Ek wil dit vashou en nie vergeet nie. Ek wil dit verewig. ak wil kan terug gaan na die skrywe en weer die gevoel beleef van wat my in die eerste plek geinspereer het om te skryf daai dag.

Gister was 'n eerste. Dit was klein Dawid Roos se eerste verjaarsdag. Ek staan op die berg by Brenton on sea. My linker arm is lam van Suane wat op hom sit en die regter le rustig om die Spreuke 31 vrou se skouers. Die whiskey sag en goud soos die moment as die son oor Buffels baai sak. Vandag kon ek sien en dit celebrate, 'n eerste verjaarsdag. Na die party by die Ark met die suikervlakke hoog in die klein aartjies kyk ek na die blou oog seuntjie met die blou knoppe oor sy kop.

Ek sien die resultaat en dink aan die groot boek. Hy het gekyk en gese: "Dit is goed".

Die moment is onvergeetlik. Die ouers staan hier skuins links van my en ek sien die tekens van nuwe lewe in haar silhoutte. Ek besef dit is 'n eerste van baie. Vir myself le dit ok voor, en is ek besig om die vader stryd dapper en heldhaftig te stry.

Hulle se dit raak makliker hoe meer mens iets doen. Ek hoop dit is so want die eerste keer se groet was maar hard. Daar is baie eerstes in baie van ons se lewens en ek dink aan vriende en familie in die laaste tyd wat dinge erg beleef het. Ek dink aan mense en sien die nuwe jaar vol van nuwe dinge. Eerste kere nuwe kere nuwe geure en lewe. Hoop geloof en Liefde.

Ek dink aan  die oues soos Dewie en nuwelinge soos Emma. Ek sien uitdaings soos 'n 6down toer in skotland en nuwe werke. Ek dink aan besigheid en nuwe geleenthede. Dit is 'n nuwe blaai en 'n kans vir baie eerste kere. Ek dink aan die bree skouers van Lihan en 'n eerste jaar in Namibie. Ek dink aan eerste kuiers in Namibie van al ons vriende (Dit is vir my bietjie hartseer dat ek nie by al die eerste kere se stories sal wees nie maar ek sal dit darem hoor)



So op die bitter sweet trand van hierdie skrywe met beginne en eindes groet ek jou nou. Waar dit maar gedagtes is van die moments wat verby is. Waar dit vertel van vriende by die see sonder woorde. Wat weet........woorde kan nie beskryf nie. So is dit ok die einde van 2010 maar die begin van 2011. Eerstes is verby lesse is geleer en stories is gemaak. Mag jy in hierdie jaar besef wie jy is, wat jou identiteit is en LEEF om 'n verskil te maak. Maak jou oe oop om te sien wat jy het in hierdie kerstyd.

Wees die pen in jou eie lewe en laat loop met 'n ding. Skryf die storie met dit wat jy het op jou heel beste. Vir van julle is ek lief maar die ander weet ek nie.... Jy sal wel weet!

Atsetute en die kaal basse

Hulle se nog altyd eks bebreklik bebore of lisdeksies. Ek dink nie so nie ek is net kleur blind dis al.

Maar as jy vinnag lees dan vestaan jy wat ek se, en dit is die belangrikke deel. So ons gesels oor Atsetute en dit is nou nie Trieksie se spene nie! Nee dit is 'n manier van leef. As jou Atsetute reg is is jy op die wen pad.

Met die regte Atsetute is alles lekker. Alles is 'n fees. Dit beteken natuurlik nie jy moet die ergste verwag nie. Dit beteken jy moet die beste verwag. En dan as dit nie so gebeur nie. So what! step off it en droom oor die volgende ding. Die lewe kan ekstreem wees of dull en net jy kan dit bepaal.

Ek praat die naweek met ou Andrew. Hy boer op Kuwinamab as ons nie daar boer nie. En as ons daar boer werk hy daar. Ou Andrew is 'n ou man wat al baie gesien het in hierdie lewe. Hy het apartheid persoonlik beleef.  Skoonpa het ok dit beleef net so lank soos Andrew maar hy was aan die ander kant van die beleef.

Die naweek het ons afsluiting op die plaas gehad vir die jaar. En voor dit eers gaan jag. Op die jag sit ek en Andrew toe op 'n tyd voor in die bakkie. Hy begin toe in my moedertaal uit die woord vir my paar dinge vertel en vertel my ok van die drome wat hy oor die laaste seve jaar gedroom het!! En daar dink ek ou Piet hier leer hierdie ou baster jou nou paar dinge van 'n book se cover!!

Want sy cover is 'n donker verumpelde leer vel met blink kykers in diep kaste onder 'n ougat hoedjie uit. Maar sy stap is vier trots en seker. Andrew die voorman van Kuwinamab word vir my Andrew die profeet van Kuwinamab.

Andrew wil graag gedoop word in 2011 iewers. Ek is genooi en mag selfs dalk die eer he om paar woorde te uiter. Dit sal 'n buitelug diens wees op die plaas en familie sal kom per donkiekar van die Dordabis omgewing.

En daar sit ons toe by die plaas jaarafsluiting. Oubaas Harry tussen Job en Andrew aan tafel, Sofie, Magdelena, die 17 plaas kinders en my sussie Elbie dans op die geklap van die Dammaras en die Namma mense se tonge vertaal in skud die kaal bas of is dit die kalbas?

Die Atsetute van al die mense wat daar werk en hoe Skoonpa elkeen met respek behandel. Sommer die kinders se skoolfonds betaal en hulle aanmoedig om skool klaar te maak. Man dis special! Dit is community en dit is anders as ons maar dit werk!

Na almal in hulle eie taal afsluit met die onse vader (hulle praat van "tjlonse tkla kliek") is ons huistoe en die volk is terug na hulle wonings soos die engele van Jacob se leer met hulle kersgeskenk kopligte in die donker maan. En ek dink......?

Die volgende dag is Boetieman weer by die skape, Magdelena in die kombuis en ek en Andrew in die jagveld. En as ons stop vir bietjie windpompsherry dan se hy die Here is goed. Hy vertel my die storie van toe hy gevra het. Hy vertel van toe hy gesoek het en gevind het. En die keer toe hy geklop het in sy blou jannas en stukkende vellies. Toe hy geklop het met sy rol twak wat uit sy mond gehang het en niks in sy sakke nie. En toe daar vir hom oopgemaak is en hy ingenooi is net soos hy is.

Dit was mooi dit was lekker. En ek lewe!! Dit is tog waoor dit gan. "The glory of God is man fully alive!"Soms is daar die reuse, maar ons sal op 'n ander keer oor hulle gesels. Vir nou en hierdie keer dink ons maar net aan Atsetute (Ek weet man mens skryf dit Atsetiete!)

Tot volgende keer!

Van staanspoor na voetspoor

Vir die lekker geselsie en die wat op hoogte wil bly van sake.....
Die 15de Desember maak ons spore na die kaap
Daar is klein voetspoortjies op ons wit mat in die nuwe huis
Daar is 'n voetspoor langs 'n pofadder op die plaas.
Daar is voetspore ver uitmekaar net na die een langs die slang
(en dalk so klein piepie spoor hier en daar tussen die ver spore)

Spore van perdepote al oor die rand tot by kudu kop en
die bewyse van harde saals op sagte boude

Daar is paar kudu en gemsbok spore nou ewig weg is.
Die snotspoor teen die venster en die klein handjie spore op die bank

Die Reynekes van Namibia is van plan om paar diep spore te trap hier. Dit is nie maklik om te trek nie en die nuwe land nuwe mense en nuwe uitdagings is wild! Maar al wat ons doen is dag vir dag volg jy in die voetspore wat jy WEET jy moet loop.

Want My woord sal 'n lig wees vir jou pad en 'n lamp vir jou voete.

Uit die staanspoor

Die Engelse.....
From out of the standing footprint. Hulle se 'n goeie begrip het 'n halwe woord nodig.
So uit die staanspoor skryf ek hier paar woorde neer.
Ek sien uit die bed 'n geel vink
Ek voel self bietjie vermink
Hy bou ok nou sy huisie
Ons elkeen doen dit vir 'n meisie

So van uit die staanspoor trek ons toe gister in ons nuwe plek.
Ons pak bokse uit, ons drink koffie drink shampers en een wil heeltyd die vloer lek
In die 37 grade loop Asser en Meneer met die klavier op teen die koppie
Kom in die huis en trap oor bokse versigtig vir die kruipende poppie
Na 19 trappe bewe almal se almal se bene
Intussen probeer ons nog uitvind oorTrieksie se spene.

Maar beddens is opgemaak en die Thule se bier is koud
Ons plekkie is tussen die koppe in die veld
Laas naweek die skiet ek 'n kudu in die Boud!
Ons het alles en minnerige geld

Uit dit lei jy seker af dit gaan met ons goed. Ons is gelukkig en karring aan!

Maar na gister se vier jaar anniversary en die terugdink oor die laaste 4 jaar mis ons die Valley! en die maaitjies!
Die kamers is gereed en ek reel 'n visvang trip tot teen Angola se grens in April vir die wat wou weet!